Chloe Reners

“Mijn inspiratie is eigenlijk begonnen bij mijn papa. Hij is begrafenisondernemer, dus als kind hebben we daar heel vaak over gepraat aan tafel ’s avonds. Hetgeen wat me echt is bijgebleven is dat hij de laatste keer zorg draagt voor het lichaam en dat het lichaam daarna eigenlijk verdwijnt. Mensen houden zich vast aan herinneringen en mooie momenten. Ze proberen ze te onthouden, maar ook die herinneringen gaan op den duur vervagen. Ik heb gevraagd aan anderen wat zij nog voor de laatste keer willen vragen of zeggen tegen hun naasten. Deze woorden heb ik aan de onderkant verwerkt. Dat is wat ik in mijn kleed wil verwerken: het weggaan van het lichaam en het terug proberen te brengen van herinneringen.”